Sen - czy to marnowanie czasu?

Neo

Czym jest sen i ile go potrzebujemy:

Sen nie jest ciągłym, niezmiennym stanem nieświadomości i dzieli się na kilka stadiów.

Kiedy jeszcze nie zasnęliśmy, ale leżymy odprężeni, nasz mózg wytwarza tzw. fale alfa (czyli impulsy, które są różne podczas czuwania i snu). Następnie wkraczamy w stadium pośrednie między snem, a jawą. Nasze myśli błądzą bezwładnie między oderwanymi obrazami, których nie łączymy w logiczną całość. Nasze ciało może wówczas drgać, gdyż mięśnie zaczynają się rozluźniać. Z tego stadium budzimy się z łatwością, przekonani, że wcale nie spaliśmy.

Po upływie mniej więcej pół godziny następuje kolejne stadium. Pogrążamy się wtedy w płytkim śnie, który zajmuje ponad połowę czasu spędzanego we śnie, jest to więc stadium bardzo ważne. Mogą pojawić się marzenia senne, a śpiący budzi się przy hałasie o średnim natężeniu.

W ciągu nastepnej godziny wkraczamy w stadium snu głębokiego. Wtedy to śpiący jest całkowicie uśpiony, rozluźniony, ale może wykonywać pewne ruchy i obudzi go tylko głośny hałas. Rzadko przypominamy sobie marzenia senne pojawiające się w tym stadium.

Kolejne stadium (czwarte) jest snem najgłębszym, w zasadzie bez marzeń sennych, z którego trudno obudzić osobę śpiącą.
Podczas snu głębokiego (znanego również pod nazwą Non-REM) serce bije wolniej, spada ciśnienie krwi, oddech jest regularny i spokojny. Uważa się, że w tym stadium wytwarzany jest hormon wzrostu, który odnawia organizm, regeneruje komórki, buduje mięśnie i tkankę łączną. Dobre samopoczucie, przypływ nowych sił witalnych jakie odczuwamy po przebudzeniu zawdzięczamy w dużej mierze hormonowi wzrostu.

Po upływie około godziny snu głębokiego powieki zaczynają szybko drgać (ten typ snu określa się jako "fazę REM" czyli fazę szybkiego ruchu gałek ocznych). Serce bije teraz szybciej, oddech staje się szybszy i mniej regularny, podnosi się ciśnienie krwi, zmieniamy pozycje w łóżku. Mimo takiej aktywności nadal jesteśmy głęboko uśpieni i trudno nas obudzić. Śnimy przez większość snu REM; uważa się, że w tym stadium regeneruje się nasza psychika, uwalniamy się od zmartwień, regenerują się komórki mózgu.
Normalny nocny sen składa się z przemiennych cykli omówionych tu stadiów.

Co jednak jest najistotniejsze dla utrapionych bezsennością?

Po pierwsze aby osiągnąć fazę fal alfa, musisz leżeć w łóżku w stanie "rozluźnionego czuwania". Jeśli nie jesteś zrelaksowany nie osiągniesz tego stadium, gdyż organizm nie może pozostawać jednocześnie w stanie wzbudzenia i snu. Nauka relaksacji pozwoli na świadomą redukcję wydzielania adrenaliny, dając tym samym szansę hormonowi snu.

Po drugie, w czasie pierwszego stadium snu (kiedy już nie czuwasz, ale jeszcze nie śpisz) możesz z łatwością się obudzić-gdy bije zegar, kłocą się sąsiedzi, bądź wieje silny wiatr. Nie zdajesz sobie sprawy ile czasu spędzasz bezsennie, a ile przesypiasz.

Po trzecie stadium snu głębokiego zwykle następuje po 1-2 godzinach od położenia sie do łóżka, więc nawet budząc się wcześnie rano, stadium snu głębokiego trwało wystarczająco długo by twój organizm się zregenerował i wzmocnił.

Po czwarte wreszcie, jeśli śpisz istotnie mniej niż potrzebujesz to stadium snu głębokiego wydłuży się następnej nocy, co uzupełni niedobory z poprzedniej. Stadium przejściowe ulega bowiem skróceniu, a krzepiący, głęboki sen trwa wtedy dłużej.

Ile snu nam potrzeba?

Różne prace naukowe zgodnie dowodzą, że większość z nas śpi więcej niż potrzebuje oraz, że przejściowe zaburzenia snu nie oddziałują negatywnie na nasz organizm. Mimo to wielu sądzi, że powinno spać 8 godzin i są zaniepokojeni, kiedy im się to nie udaje. Ciągłe zmęczenie w ciągu dnia jest jednak sygnałem, że sypiasz za mało. Kolejna sprawa, że zbyt długi sen lub nadmierne wysypianie się, a nawet wylegiwanie w łóżku wywołuje takie same objawy jak sen trwający zbyt krótko. Nie powinieneś porównywać swego zapotrzebowania na sen z potrzebami innych osób. Ważna jest jakość snu, a nie jego ilość. 6 godzin spokojnego snu jest o wiele lepsze niż 8 godzin niespokojnego po łyknięciu tabletek. Nie przejmuj się także przypadkową bezsennością. Jeśli normalnie sypiasz mało, sama natura przekonuje cię, że to wystarcza.

Violett

Neo

W takim razie cierpisz na okresową bezsenność.
Ale nie masz się czym martwić - to się prawie każdemu przytrafia.

Violett

Ja się nie martwię. Jeśli to jest okresowa bezsenność to jakoś długo trwa. Około 3, 4 lat.

Neo

Czasem i tak się zdarza.
To przejdzie.
Chyba, że celowo zapracowałaś sobie na to, tak jak ja.
Ja od kilku lat noce spędzam przy komputerze i teraz mało śpię bo nie mogę zasnąć.
Noc > dzień > noc i dopiero idę spać (nad ranem)
Czasem się to przedłuża.

Violett

Może za bardzo się naładowałeś komputerem. Jak się do późna siedzi to się naładowuje człowiek i nie można spać. A mi to już raczej nie przejdzie. Nie będę się spowiadać dlaczego.

Neo

Komputer jak komputer, chodzi raczej o przyzwyczajenie.
Mi to nie przejdzie bezsenność, bo sam sobie na nią zapracowałem - przynajmniej nie przejdzie tak szybko.
Nie chcesz mówić dlaczego Tobie nie przejdzie bezsenność.
Dobrze, skoro nie chcesz, to OK.

Marcysia

Przecież człowiek potrzebuje spać. Ja od 6-7 lat nie mam żadnych snów, ale zdarzają się bardzo rzadkie wyjątki. Może jest ze mną coś nie tak? Shocked

Neo

Marcysia

Racja, nie pomyślałam Laughing

Neo

Tak a propo bezsenności...
Jest trzecia godzina.....a ja siedzę sobie przy komputerze.......

Lady Obs.

a wiecie, że ja za każdym razem jak śpię mam jakiś sen. zawsze. nie, no może czasami zdarzają się wyjątki, ale bardzo rzadko.

Violett

Naprawdę? Mi się bardzo często zdarza, że mi się nic nie śni.

Lady Obs.

ale sen to dla mnie czasami nie jest przyjemny.
zdarza mi się, że się budzę zalana łzami...

Neo

Sen jest jak czas...
Jest tak samo niewyjaśnionym zjawiskiem...